Bezoek aan de Vuursteenmijn te Rijckholt op 29 juli 2022
Om 14.00 uur werd ruim op tijd vertrokken vanaf het O.L.V. plein, zodat we tijdig in Rijckholt zouden arriveren, en aangezien we géén last hadden van de verwachte tractoren van de boerendemonstratie lagen we ruim op schema, zodat er nog tijd was voor een glas op het terras van “Eetcafe Riekelt”, bij de parkeerplaats, alwaar we kennis maakten met de man die ons de mijn zou laten zien te weten, onze gids Drs. Jan Nillesen en vertrokken, al lopend via een veldweg overgaand in een stevig omhooglopend bospad, merkten we dat onze gids Jan, ook de nodige kennis had van bloemen en planten welke we onderweg passeerde, en van hem ook daarover de nodige interessante informatie kregen, een en ander onder het genot van een door onze organisator {ook een Jan}uit de rugzak getoverde slok ” schrobbelair “ om even bij te komen. Onze gids Jan wees intussen naar de Sint Pietersberg, aan de overkant, en vertelde over de opgravingen aldaar, en de gevonden versteende Mosa-Sourissen, en allerhande versteende fossielen.
Alvorens we de mijngangen binnengingen kregen we al de nodig kennis bijgebracht van hetgeen we
daar zouden gaan zien. Zo had onze gids verschillende spullen in zijn rugzak, zoals vuursteen, en liet hij ons zien dat daar pas vonken vanaf komen als je er met ijzer over schuurt, zoals in zijn voorbeeld met een vijl, ook liet hij ons een soort hak-hamer uit de pré-historie zien waarmee de vuursteen werd uitgekapt.
De mijn dateert uit het tijdperk 4250-2650 v. Christus, en werd in 1881 ontdekt door de Belg Marcel de Pruyd.
Het advies om een trui of pullover mee te nemen, bleek vanwege de constante temperatuur van 11 graden C., niet overbodig, en het temperatuur verschil werd al snel goed voelbaar.
We kwamen ondergronds in een recent nieuw goed begaanbare aangelegde horizontale gang, met zowel links als rechts, doorkijkjes in de uitgehouwen holtes, waarin men destijds via verticale schachten afdaalde om de vuursteen uit te kappen, en we de nog niet weggehaalde vuursteen in het kalk/krijt gesteente en restanten konden zien zitten en liggen. Al met al een erg interessante gewaarwording die door op deze wijze gegraven en aangelegde goed begaanbare gang met diverse korte zijgangen het ons mogelijk maakt, om te zien hoe de mens daar destijds “gesjraveld” heeft om de vuursteen daar weg te kappen. En om daarvan vervolgens allerlei gebruiksvoorwerpen te maken zoals, beitels, mes-achtige voorwerpen om mee te snijden, speerpunten om te jagen en te doden, en hakhamers aan een steel etc.
De Vuursteenmijn is vanwege het overwinteren van vleermuizen gesloten van oktober tot april.
De mijn wordt aangemerkt als “ een Archeologisch Wereld Monument, en loopt er momenteel nog een renovatie-project 2021-2023.
Al met al was de materie dankzij onze zéér ervaren en gepassioneerde gids Drs. Jan Nillesen, welke zijn kennis op een prettige en goed gedoseerde wijze aan ons overbracht, een interessante excursie.
Onze organisator Jan, dankte na afloop onze gids Jan voor de aangename en leerzame rondleiding, omtrent het ondergrondse gebeuren. en bood hem namens onze Socïeteit een paar flessen wijn aan.
Vervolgens vertrok ons gezelschap naar Restaurant Láppetito in Sint Geertruid, alwaar voor ons een
mooie grote tafel was gereserveerd en wij onder het genot en de avondzon, en van een goed glas genoten van een voortreffelijke geserveerde uitgebreide maaltijd in de huisweide, zoals te zien op de bijgevoegde foto.
Beek, juli 2022
Jan Erkens
Klik hier voor de fotos: klik